Ellen laat jou ervaren, hoe anderen jou ervaren

ELLEN LAAT JOU ERVAREN,

HOE ANDEREN JOU ERVAREN

Ellen van Wieren (53) kwam als regisseur van de toneelacademie Maastricht. Ze kan mensen lezen en ontdekte haar kracht in het teruggeven van gedrag middels haar spel. Zij trakteert mensen op nieuwe inzichten en maakt ze bewust van de patronen in de samenwerking, maar ook van hun persoonlijkheden, hun kracht en hun valkuilen. “Of ik veel mensenkennis heb? Ik kan gewoon goed naar mensen kijken.”

Internationale consultants, CEO’s, miljoenendirecteuren, machinevoerders van een vloerbedekkingfabriek, tot lippenstiftverkopers: Ellen ziet ze allemaal voorbijkomen tijdens haar werk als trainingsacteur. “En ze vinden het allemaal even spannend om met een trainingsacteur aan de slag te gaan. Wanneer er spelletjes worden gespeeld, er geroddeld wordt of wanneer jaloezie overheerst maakt dat teams ziek. Mensen durven hun mond niet open te trekken als ze ontevreden zijn. Dat zijn de patronen die ik wil doorbreken met mijn werk. Want hoe meer begrip en duidelijkheid, hoe harder mensen voor en met elkaar willen werken.”

Met de billen bloot

“Het liefst ontmoet ik de mensen al op de avond voorafgaand aan de training. We leren elkaar kennen. Rustig aan, biertje drinken, over koetjes en kalfjes praten… Dat geneuzel is heel belangrijk, want daardoor ontstaat er vertrouwen”, zegt Ellen. “Ik leer de mensen kennen en stel vragen over wat ze willen bereiken. In de training ga ik met de deelnemers aan de slag en doen we een gesprekssimulatie.” Als trainingsacteur daagt Ellen met behulp van spel de deelnemers uit, om gedrag zichtbaar te maken.

“We spelen bijvoorbeeld dat je een belangrijke afspraak hebt, maar dat je zonder benzine bij een voor de lunch gesloten tankstation staat. Een situatie waarin jij je moet aanpassen aan de agenda en behoeften van de ander. Of het ongewenste gedrag van een stagiair dat je moet begrenzen. Wat heb jij dan in huis om emoties te zien en ermee te kunnen werken. En hoe zet je het geleerde om in je dagelijkse praktijk?” Ellen brengt de teamleden in allerlei situaties, waarbij Ellen alle rollen speelt en ieder teamlid uitdaagt met de eigen ontwikkelvragen aan de slag te gaan er worden timeouts ingelast waar na er direct feedback wordt gegeven op zijn of haar handelen en gedrag. “En dat is pittig”, zegt Ellen. “Deelnemers krijgen direct te horen wat voor effect jouw gedrag heeft, wat ze doen en hoe het effectiever kan. En omdat we blijven spelen, moeten ze direct laten zien wat ze geleerd hebben.

Ik denk dat ik naast een goed oog voor mensen door de jaren heen ook een goed gevoel heb ontwikkeld voor hoever je met mensen kunt en mag gaan. Het is niet genoeg om mensen hun gedrag te laten zien, ze moeten daarna er ook iets aan willen gaan doen. Echt met de billen bloot.”

Patronen

Op de Toneelschool in Maastricht, heeft Ellen goed naar mensen leren kijken. Ondertussen heeft ze patronen ontdekt in menselijk handelen. “Een directieteam gaat bijvoorbeeld de hei op en legt bij thuiskomst in tien minuten uit waar ze zelf drie dagen over hebben gedaan om te bedenken. Teamleiders hebben vaak zelf ook duidelijk voor ogen wat ze willen, en begrijpen dan niet dat hun mensen dat nog niet zien.”

En hoe je dit oplost? Geen hogere wiskunde, volgens Ellen: “Natuurlijk is een leidinggevende verantwoordelijk, maar als werknemer is het evengoed je verantwoordelijkheid dat je je leidinggevende laat zien waar je behoefte aan hebt. Jij hebt óók invloed op de gang van zaken. Begrijp je niet wat er van je wordt verwacht? Ben je ontevreden over je vele overuren? Als jij het niet vertelt, kan je leidinggevende het niet ruiken.”

“Maar je verandert natuurlijk pas iets als je wel je mond opentrekt”, vertelt Ellen. “En dan niet via WhatsApp of een mailtje, maar live. De non-verbale reactie van degene met wie je het gesprek aangaat, is belangrijk om te zien; tachtig procent van de boodschap is non-verbaal. De indruk die je daarmee opdoet krijg je niet via een tekstbericht.”